NSFWferde_rine
Journeyman
Chapter 3: Katahimikan ng Kataksilan
“Anong gagawin natin?” tanong ni Andrea, halatang balisa. “Baka gising pa si Miguel at hinihintay ako, at baka gusto niyang may gawin kami...” naputol ang kanyang sinabi, tila hindi alam kung paano sasabihin ang susunod.
“Huwag kang mag-alala,” sagot ni Troy, mahinahon ang boses. “Papababain natin ang sasakyan sa kabilang dulo ng kalye para kung gising man si Miguel, hindi niya maririnig ang makina o ang pagsara ng pinto. Tapos dadaan muna tayo sa bahay ko para makapag-ayos ka, bago ka dahan-dahang sumilip pabalik sa inyo—at sana, tulog na siya. Bilisan mo na, isuot mo ulit ‘yung tights mo para kung sakaling nakasilip siya sa bintana, mukha kang maayos.”
Huminto nga ang sasakyan sa kabilang dulo ng kalsada, gaya ng sinabi ni Troy. Bumaba silang dalawa at naglakad ng mga limampung metro papunta sa harap ng bahay niya.
“Patay lahat ng ilaw sa inyo, Andrea. Mukhang okay ang timing,” banggit ni Troy.
“Oo, baka nga,” sagot ni Andrea, “pero baka nanonood siya ng movie o nagbabasa sa kama. Alinman doon, kailangan kong mag-ingat.”
Binuksan ni Troy ang pinto ng bahay at inalalayan si Andrea papasok. Pagkapasok nila, niyaya niya ito paakyat sa banyo para makapag-ayos. Pero dahil maliit lang ang bahay (katulad ng sa kanila), ilang hakbang lang ay nasa kwarto na rin sila ni Troy.
Sumilip si Troy sa loob ng kwarto, saka tumingin pabalik kay Andrea. Hinawakan niya ang kamay nito at marahang sinabi, “Halika.”
Parang natural lang, sabay silang lumakad papunta sa kama at naupo sa dulo nito. Doon muling nagtagpo ang kanilang mga labi sa isang halik—hindi na nagmamadali, hindi na nag-aalangan. Sa halip, buong-buo nilang ninamnam ang presensya ng isa’t isa.
Pagkalipas ng ilang sandali, habang magkahinang pa rin ang kanilang mga labi, humiga silang dalawa. Dahan-dahang binuksan ni Andrea ang mga butones ng polo ni Troy, at hinagod ng kanyang mga kamay ang dibdib at tiyan nito. Pagkatapos, binuksan niya ang pantalon at inilabas ang ari ni Troy, matigas at handang-handa.
Samantala, si Troy ay marahang ibinaba ang damit ni Andrea hanggang lumantad ang kanyang dibdib. Una niyang hinaplos, nilaro, saka yumuko at dinala ang isa, tapos ang isa pa, sa kanyang bibig. Marahang kinagat, sinupsop, at dinilaan—tila bawat isa’y isang hinog at matamis na prutas na gustong-gusto niyang tikman.
Hindi lang katawan ang nais niyang maramdaman—gusto niyang maranasan ang kabuuan ni Andrea. Gusto niyang ibigay ang lahat ng kaya niyang ligaya, at kunin rin ang lahat ng alindog na iniaalok sa kanya, bago pa man ito bumalik sa kanyang bahay... at sa kanyang asawa.
Parang sabay gumalaw ang mga isip nila. Nilamas niya ang kaaya-ayang dibdib ni Andrea, at buong sarap na supsop at pagdila ang ginawa niya sa pink na utong ni Andrea. Ibinigay na niya ang lahat ng kaya niya, habang si Andrea naman ay todo himas din ang ginagawa sa sandata ni Troy. Umayos si Troy—lumuhod siya sa pagitan ng mga hita ni Andrea, dahan-dahang ibinaba ang kanyang tights hanggang tuhod, umangat ulit, at marahang ipinasok ang sandata sa kanya—isang bagay na kapwa nila ramdam na ramdam dahil sa kakaibang libog at sensasyon ng init ng kanilang mga kaselanan.
Pagkalipas ng ilang minuto ng sabayang pag-ulos, parehong lumakas ang tibok ng puso nila hanggang sabay nilang narating ang sukdulan: si Andrea ay tahimik na nanginig, habang si Troy ay naglabas ng mainit na tamod sa loob niya.
Tahimik lang sila ng ilang sandali. Parehong hingal, parehong nagpapahinga.
Pagkatapos ng isang minuto, nagsalita si Troy.
“Ayos lang ba ‘yon?” tanong niya, medyo may alinlangan.
“Oo, ang sarap,” sagot ni Andrea, may kaunting ngiti. “Pero kailangan ko na talagang umuwi.”
Maingat pero bigla ring hinugot ni Troy ang sarili niya mula kay Andrea, hindi tulad ng nakasanayan nina Andrea at Miguel, na laging may abiso muna para maiwasang tumagas ang tamod sa kama o sa damit. Napaigik si Andrea sa gulat.
“Ay, sorry. May mali ba akong nagawa?” tanong ni Troy, parang nag-aalalang baka napasobra siya.
“Hindi... wala naman,” sagot ni Andrea, “pero kumalat siya sa katawan ko... pati sa bedsheet mo.”
“Huwag mo na alalahanin ang kumot. Pero nabasa ba ‘yung dress mo?” tanong ni Troy, medyo nag-aalala.
“Hindi ko pa sure, pero ayos lang. Kailangan ko rin naman labhan lahat bukas,” sagot ni Andrea habang inaayos ang tights niya at binababa ang mga paa mula sa kama.
“Grabe,” bulong ni Troy habang pinagmamasdan siya, “isa ka talaga sa pinaka-sexy na taong nakilala ko. Actually, umpisa pa lang na nakita kita, i find you sexy kahit anong suot mo. Sabi ko nga eh, ang swerte ni Miguel.”
Namula si Andrea. “Salamat,” sabi niya habang tumayo at nagsimulang lumakad papunta sa pinto.
Sinamahan siya ni Troy hanggang sa may pintuan.
“Andrea, salamat sa lahat. Isa ‘to sa mga pinaka-magagandang araw ng buhay ko,” sabi ni Troy sabay halik sa labi niya.
“Sige na, Troy. Kailangan ko na talagang umuwi.”
At sa isang iglap, nagmadali si Andrea palabas ng pinto, tumawid ng kalsada, at umuwi sa sariling bahay.
Pagkapasok ni Andrea, agad niyang hinubad ang heels niya, ni-lock ang pinto, at tahimik na umakyat sa itaas. Sa isip niya, iniisip niya kung ano ang mas magandang gawin: dapat ba niyang hubarin na ang suot niya sa banyo sa ibaba at linisin ang sarili?
Kasi kung tulog na si Miguel, puwede siyang makalusot at makapasok sa kama na naka-pyjamas na lang, nang walang halata. Pero kung gising pa si Miguel, baka marinig siya at bumaba para tingnan siya, o kaya naman ay magtaka kung bakit hindi siya dumiretso sa taas na naka-ayos pa.
Pagkalipas ng isang minuto ng pag-iisip, napagpasyahan ni Andrea: mas mabuting mabilis na lang siyang maghubad, maglinis ng kaunti, tapos dahan-dahang pumasok sa kwarto. At kung gising pa si Miguel, aaminin na lang niya na inakala niyang tulog ito at sinubukan lang niya na wag siya maistorbo sa pagtulog.
Pero sa huli, wala rin namang naging saysay. Kasi kahit narinig ko siyang pumasok, nanatili lang ako sa kama—masyado na akong pagod para bumangon. Pero totoo rin, sobrang curious ako. Iniisip ko kung ano ba talaga ang ginawa niya, at gusto kong makita kung paano siya kikilos pagkatapos ng isang araw na maghapong kasama si Troy.
At ayun na nga. Pumasok siya sa kwarto namin, hubad, may bitbit na sangkaterbang damit sa braso. Tahimik lang niyang inilapag sa sahig, hinanap ang kanyang pyjamas, at isinuot ito. Pagkatapos, umakyat siya sa kama, hinalikan ako, tumagilid... at nakatulog.
“Anong gagawin natin?” tanong ni Andrea, halatang balisa. “Baka gising pa si Miguel at hinihintay ako, at baka gusto niyang may gawin kami...” naputol ang kanyang sinabi, tila hindi alam kung paano sasabihin ang susunod.
“Huwag kang mag-alala,” sagot ni Troy, mahinahon ang boses. “Papababain natin ang sasakyan sa kabilang dulo ng kalye para kung gising man si Miguel, hindi niya maririnig ang makina o ang pagsara ng pinto. Tapos dadaan muna tayo sa bahay ko para makapag-ayos ka, bago ka dahan-dahang sumilip pabalik sa inyo—at sana, tulog na siya. Bilisan mo na, isuot mo ulit ‘yung tights mo para kung sakaling nakasilip siya sa bintana, mukha kang maayos.”
Huminto nga ang sasakyan sa kabilang dulo ng kalsada, gaya ng sinabi ni Troy. Bumaba silang dalawa at naglakad ng mga limampung metro papunta sa harap ng bahay niya.
“Patay lahat ng ilaw sa inyo, Andrea. Mukhang okay ang timing,” banggit ni Troy.
“Oo, baka nga,” sagot ni Andrea, “pero baka nanonood siya ng movie o nagbabasa sa kama. Alinman doon, kailangan kong mag-ingat.”
Binuksan ni Troy ang pinto ng bahay at inalalayan si Andrea papasok. Pagkapasok nila, niyaya niya ito paakyat sa banyo para makapag-ayos. Pero dahil maliit lang ang bahay (katulad ng sa kanila), ilang hakbang lang ay nasa kwarto na rin sila ni Troy.
Sumilip si Troy sa loob ng kwarto, saka tumingin pabalik kay Andrea. Hinawakan niya ang kamay nito at marahang sinabi, “Halika.”
Parang natural lang, sabay silang lumakad papunta sa kama at naupo sa dulo nito. Doon muling nagtagpo ang kanilang mga labi sa isang halik—hindi na nagmamadali, hindi na nag-aalangan. Sa halip, buong-buo nilang ninamnam ang presensya ng isa’t isa.
Pagkalipas ng ilang sandali, habang magkahinang pa rin ang kanilang mga labi, humiga silang dalawa. Dahan-dahang binuksan ni Andrea ang mga butones ng polo ni Troy, at hinagod ng kanyang mga kamay ang dibdib at tiyan nito. Pagkatapos, binuksan niya ang pantalon at inilabas ang ari ni Troy, matigas at handang-handa.
Samantala, si Troy ay marahang ibinaba ang damit ni Andrea hanggang lumantad ang kanyang dibdib. Una niyang hinaplos, nilaro, saka yumuko at dinala ang isa, tapos ang isa pa, sa kanyang bibig. Marahang kinagat, sinupsop, at dinilaan—tila bawat isa’y isang hinog at matamis na prutas na gustong-gusto niyang tikman.
Hindi lang katawan ang nais niyang maramdaman—gusto niyang maranasan ang kabuuan ni Andrea. Gusto niyang ibigay ang lahat ng kaya niyang ligaya, at kunin rin ang lahat ng alindog na iniaalok sa kanya, bago pa man ito bumalik sa kanyang bahay... at sa kanyang asawa.
Parang sabay gumalaw ang mga isip nila. Nilamas niya ang kaaya-ayang dibdib ni Andrea, at buong sarap na supsop at pagdila ang ginawa niya sa pink na utong ni Andrea. Ibinigay na niya ang lahat ng kaya niya, habang si Andrea naman ay todo himas din ang ginagawa sa sandata ni Troy. Umayos si Troy—lumuhod siya sa pagitan ng mga hita ni Andrea, dahan-dahang ibinaba ang kanyang tights hanggang tuhod, umangat ulit, at marahang ipinasok ang sandata sa kanya—isang bagay na kapwa nila ramdam na ramdam dahil sa kakaibang libog at sensasyon ng init ng kanilang mga kaselanan.
Pagkalipas ng ilang minuto ng sabayang pag-ulos, parehong lumakas ang tibok ng puso nila hanggang sabay nilang narating ang sukdulan: si Andrea ay tahimik na nanginig, habang si Troy ay naglabas ng mainit na tamod sa loob niya.
Tahimik lang sila ng ilang sandali. Parehong hingal, parehong nagpapahinga.
Pagkatapos ng isang minuto, nagsalita si Troy.
“Ayos lang ba ‘yon?” tanong niya, medyo may alinlangan.
“Oo, ang sarap,” sagot ni Andrea, may kaunting ngiti. “Pero kailangan ko na talagang umuwi.”
Maingat pero bigla ring hinugot ni Troy ang sarili niya mula kay Andrea, hindi tulad ng nakasanayan nina Andrea at Miguel, na laging may abiso muna para maiwasang tumagas ang tamod sa kama o sa damit. Napaigik si Andrea sa gulat.
“Ay, sorry. May mali ba akong nagawa?” tanong ni Troy, parang nag-aalalang baka napasobra siya.
“Hindi... wala naman,” sagot ni Andrea, “pero kumalat siya sa katawan ko... pati sa bedsheet mo.”
“Huwag mo na alalahanin ang kumot. Pero nabasa ba ‘yung dress mo?” tanong ni Troy, medyo nag-aalala.
“Hindi ko pa sure, pero ayos lang. Kailangan ko rin naman labhan lahat bukas,” sagot ni Andrea habang inaayos ang tights niya at binababa ang mga paa mula sa kama.
“Grabe,” bulong ni Troy habang pinagmamasdan siya, “isa ka talaga sa pinaka-sexy na taong nakilala ko. Actually, umpisa pa lang na nakita kita, i find you sexy kahit anong suot mo. Sabi ko nga eh, ang swerte ni Miguel.”
Namula si Andrea. “Salamat,” sabi niya habang tumayo at nagsimulang lumakad papunta sa pinto.
Sinamahan siya ni Troy hanggang sa may pintuan.
“Andrea, salamat sa lahat. Isa ‘to sa mga pinaka-magagandang araw ng buhay ko,” sabi ni Troy sabay halik sa labi niya.
“Sige na, Troy. Kailangan ko na talagang umuwi.”
At sa isang iglap, nagmadali si Andrea palabas ng pinto, tumawid ng kalsada, at umuwi sa sariling bahay.
Pagkapasok ni Andrea, agad niyang hinubad ang heels niya, ni-lock ang pinto, at tahimik na umakyat sa itaas. Sa isip niya, iniisip niya kung ano ang mas magandang gawin: dapat ba niyang hubarin na ang suot niya sa banyo sa ibaba at linisin ang sarili?
Kasi kung tulog na si Miguel, puwede siyang makalusot at makapasok sa kama na naka-pyjamas na lang, nang walang halata. Pero kung gising pa si Miguel, baka marinig siya at bumaba para tingnan siya, o kaya naman ay magtaka kung bakit hindi siya dumiretso sa taas na naka-ayos pa.
Pagkalipas ng isang minuto ng pag-iisip, napagpasyahan ni Andrea: mas mabuting mabilis na lang siyang maghubad, maglinis ng kaunti, tapos dahan-dahang pumasok sa kwarto. At kung gising pa si Miguel, aaminin na lang niya na inakala niyang tulog ito at sinubukan lang niya na wag siya maistorbo sa pagtulog.
Pero sa huli, wala rin namang naging saysay. Kasi kahit narinig ko siyang pumasok, nanatili lang ako sa kama—masyado na akong pagod para bumangon. Pero totoo rin, sobrang curious ako. Iniisip ko kung ano ba talaga ang ginawa niya, at gusto kong makita kung paano siya kikilos pagkatapos ng isang araw na maghapong kasama si Troy.
At ayun na nga. Pumasok siya sa kwarto namin, hubad, may bitbit na sangkaterbang damit sa braso. Tahimik lang niyang inilapag sa sahig, hinanap ang kanyang pyjamas, at isinuot ito. Pagkatapos, umakyat siya sa kama, hinalikan ako, tumagilid... at nakatulog.
